همچون جرقهای
بر خرمنِ دردهایم افتادی
و آرام آرام حسِ مهر
فکرِ وصل
شوقِ دیدار
از خاکسترش برمیخیزد
با من باش
با من باش
تا شبِ تیره
پشتِ نگاهِ سوزانات
غروب کند
بر خرمنِ دردهایم افتادی
و آرام آرام حسِ مهر
فکرِ وصل
شوقِ دیدار
از خاکسترش برمیخیزد
با من باش
با من باش
تا شبِ تیره
پشتِ نگاهِ سوزانات
غروب کند
No comments:
Post a Comment