A Leprechaun?

Is it a pot of gold,

at the end of a rainbow,

shining between the clouds,

of this tempest in my heart?

Is that what you see,

when you avert your eyes

away from mine?

تنِ نزار

تیغه‌ی نازکِ بید

می‌رقصد و می‌غلتد بر قلبِ فروزانم

خاکسترِ‌ وجود‌اش

در مزارِ سوخته‌ام

بذرِ نیستی می‌کارد

دل‌تنگ

گیتی، در گردابِ زمان می‌خرامد

نسل پشتِ نسل می‌زاید و می‌میرد

خاک به خاک و مهر به ماه می‌گراید

و آهِ بودن در گلویم می‌خشکد

این سیاره را از من بگیرید

چشمانم را از این شمس بربایید

ریسمانِ آخته‌ی این بدن را وادهید

و خاموش بر بالینم سوگواری کنید

شاید ره به آستانی یافتم

که لبان‌اش درگاه و

چشمان‌اش روزنه و

دستان‌اش گنجی نهفته‌
در عمقِ تیره‌ترین دالان‌اش باشد

Be with me

همچون جرقه‌ای
بر خرمنِ دردهایم افتادی
و آرام آرام حسِ مهر
 فکرِ وصل
شوقِ دیدار
از خاکسترش برمی‌خیزد

با من باش
با من باش
تا شبِ تیره
پشتِ نگاهِ سوزان‌ات
غروب کند