خامی

بر مرزِ سیاهِ تناقض
نرم و بی‌جان می‌خرامد
خاطره‌ی لمس دستانت

بر پیکرِ مغلوبِ خامی
گرم و سوزان می‌تابد
مهرِ بوسه‌ی چشمانت

و در کوچه‌های تاریکِ منطق
سرد و تابان می‌طرواد
تیغِ تیزِ مژگانت

برگرد
برگرد مرا ببین
ببین با من چه می‌کنی