دایره ها

شمایی که بلیدید حرف هایتان را با پرده بزنید
شمایی که پشت چشم نازک میکنید و با لبخند تیکه می اندازید
شمایی که به در میگویید تا دیوار بشنود
شما زن ها
شما که هر چه میخواهید میگویید و ابایی ندارید و میدانید که عمق حرف هایتان را نمی فهمند
من به شما حسودی میکنم

ای کاش نمیفهمیدید
ای کاش ساده از نوشته هایم میگذشتید
ای کاش نگاه های عاشقانه ام را در آن زاویه ی دید لعنتیتان نمیدیدید
ای کاش بلد بودم آنقدر زیرکانه و با ترفند حرف بزنم که هیچ وقت نفهمید
ای کاش دروغ گفتن را به نگاهم می آموختم
و بی تفاوت بودن را به رفتارم
و سرد بودن را به صدایم

ای کاش تمام نوشته هایم
خم های بسته ای میبودند که مساحتشان را درک نمیکردید
دایره هایی بی معنی
که فرق یکی را با دیگری نمیفهمیدید
همانطور که من هیچ وقت عمق خواسته هایتان را از نوشته هایتان نفهمیدم
عمق ناراحتی هایتان را
عمق دوست داشتن هایتان را

شاید روزی
این دایره ها را
در حلقه های فیلمی
یا بر گودی صحنه ای
تصویر کردم