وقتی تجربه های هر کس مال خودش است
و آینده به سرعت باد به حال تبدیل می شود
چه کسی میداند چه کار دارد میکند؟
وقتی حس های هر کس مختص اوست
و تصمیمات گردن شکن بر دوشش
چه کسی جرئت قضاوت دیگری را دارد؟
وقتی تمام عناصر این هستی
تک تک اجزای این زندگی
در تکرار مداوم لحظه ها و روزها
خودخواهی را فریاد میزند
وقتی لبخند های زورکی
و دیالوگ های کلیشه ای
و سریال های خارجی
و لحظه های به یاد ماندنی
و آهنگ های کش دار
و گرمای دست های لمس نشده
و سرمای آغوش های پوچ
و شام خوردن
برای یک ذهن خسته
می شود "دوپچک"
حتی شانس هم نمیتواند ما را نجات دهد !
اهدائی به:
ثارالله
همتایی
به زندگیت
حسودیم می شود
به حس هایی که حس میکنی
به حس هایی که حس میکنی
No comments:
Post a Comment