مدوزا

مدوزا زیبا بود

و مردانی که به دنبال این زیبایی بودند را

با نگاهش

تنها با نگاهش

سنگ می‌کرد

مارهای گیسوانش را تاب می‌داد

عشوه ای می‌آمد

و همه چیز سرد می‌شد

می‌دانی نکته ی خنده دار کجاست؟

تو زیبایی

و ما را

من را

تنها با نگاه نکردنت می‌کشی

سنگ می‌کنی

سرد می‌کنی